Retoryka to sztuka dobrego i rzetelnego przekonywania w mowie i piśmie, której korzenie sięgają starożytności. Jej intencją było przekazywanie wiedzy i umiejętności w sposób efektywny i przekonujący, a nie oszukiwanie czy zabawa słowna. Mimo że w XIX wieku retoryka zniknęła jako obowiązujący przedmiot szkolny, w XX wieku powróciło zainteresowanie nią w związku z docenieniem potęgi słowa w oddziaływaniach politycznych, propagandowych, masowej komunikacji, mediach i reklamie.
Retoryka może być wykorzystywana jako narzędzie docierania do uczestników szkoleń oraz jako sposób wzbogacania własnego słownictwa i rozwoju kompetencji językowych. Skuteczny wykład może składać się z czterech części: wstępu, zapowiedzi treści, właściwej treści i zakończenia. Wstęp powinien skupiać uwagę i przyciągać słuchaczy, zapowiedź treści dawać możliwość śledzenia struktury wykładu, właściwa treść przekazywać wiedzę i umiejętności w sposób jasny i przekonujący, a zakończenie podsumowywać i akcentować główne myśli lub ustalenia.
Istnieje wiele sposobów rozpoczęcia wykładu czy prezentacji, takich jak metoda „pewnego razu”, nawiązanie do osobistych przeżyć czy zadanie pytania, które pozornie nie ma nic wspólnego z tematem szkolenia. Podobnie, podsumowanie i akcentowanie głównych myśli może być realizowane za pomocą różnych figur retorycznych, takich jak porównania, przykłady, narracja czy dowcip.
Podsumowanie i akcentowanie głównych myśli jest kluczowe w efektywnym przekazywaniu wiedzy i umiejętności. Dzięki temu uczestnicy szkolenia mają możliwość zrozumienia i zapamiętania najważniejszych informacji, a także mogą mieć poczucie, że cel szkolenia został osiągnięty. Retoryka, jako sztuka przekonywania, może być wykorzystywana do skutecznego podsumowania i akcentowania głównych myśli, dzięki czemu przekaz staje się bardziej przekonujący i zapadający w pamięć.